ตรงนี้แหละ…จุดที่หวานที่สุด

        จุดสังเกตุในการพัฒนาเกมส์กอล์ฟที่มองข้ามไม่ได้คือ ตำแหน่งที่ลูกปะทะกับหน้าไม้ของเรา หลายคนยังพยายามปรับวงสวิงให้ดูสวยงามโดยไม่ได้วัดผลที่จุดปะทะควบคู่กันไปด้วย แน่นอนถ้าวัดผลกันแค่ผลงานดี ต่อให้วงไม่สวยแต่ลูกโดนหน้าไม้พอดีจุด ก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่ใช้ได้ แต่ถ้าวงดูสวยดีแต่โดนลูกผิดตำแหน่ง ก็ไม่น่าจะได้ผลงานที่ดีอย่างสม่ำเสมอได้
 
        จำกันง่ายๆครับ ถ้าเป็นหน้าไม้ของเหล็ก ตำแหน่งที่สวยที่สุดในการปะทะลูกกอล์ฟก็คือกลางต่ำ หมายความว่าให้ดูจากความยาวของ scoreline (ร่องบนหน้าเหล็ก) แล้วหาจุดกึ่งกลางของบรรดาเส้นบนหน้าไม้กอล์ฟ โดยทั่วๆไปแล้วการอิมแพ็คลูกที่ตำแหน่งกลางพอดีมักจะมีวิถีการพุ่งของลูกที่ค่อนข้างจะโด่งเกินไปเล็กน้อย ถ้าโดนตำแหน่งค่อนไปทางปลายไม้ก็จะเสียระยะ และเสียความแม่นยำได้ด้วย ถ้าโดนมาทางโคนไม้เล็กน้อย ระยะมักไม่ค่อยเสีย แต่ทิศทางยังแน่นอนอยู่

     
      ดังนั้นตำแหน่งที่ควรเห็นรอยลูกกอล์ฟขึ้นเป็นดวงบนหน้าไม้ คือ ต่ำกว่ากึ่งกลางเล็กน้อย แต่ถ้าเป็นหัวไม้หนี่ง รอยดังกล่าวน่าจะขึ้นมาอยู่เหนือจุดกึ่งกลาง หรือว่า “กลางบน” นั่นเอง

 
        ภาษากอล์ฟเรียกจุดดังกล่าวนี้ว่า “Sweet spot” ดังนั้นขณะที่ซ้อมอยู่ นักกอล์ฟน่าจะคอยสังเกตุรอยบนหน้าไม้ตัวเองด้วยว่าอยู่พอดีกับ sweet spot ของไม้หรือเปล่า ถ้าดูตาเปล่าไม่ออก หรือความเร็วของวงสวิงไม่มากพอที่จะเกิดรอยบนหน้าไม้ ก็ให้ใช้เทปกาวมาแปะบนหน้าไม้ เพื่อช่วยให้เราสังเกตุจุดปะทะได้ดียิ่งขึ้น อย่าลืมทิ้งและเปลี่ยนเทปหลังจาก 4-5 ลูก เพื่อดูรอยใหม่ๆ ถ้าไม่ได้ใช้เทปก็ไห้หมั่นเช็ดหน้าไม้บ่อยๆ จะได้เห็นรอยใหม่ที่เกิดขึ้น
 
        ระหว่างซ้อมเรื่องนี้หัดฟังเสียงของการปะทะไปด้วยนะครับ ซักพักจะเริ่มบอกได้ว่าโดนตรงไหนของหน้าไม้จากการฟังเสียงเพียงอย่างเดียว